Zima, Aprat i Pies

 Po długim czekaniu i walce mam swój pierwszy aparat, swoją pierwszą lustrzankę i jestem nią zachwycona. Metodą prób i błędów uczę się wykorzystywać jej możliwości i powoli, powoli coś zaczyna z tego wychodzić. Teraz czekamy tylko na nowy obiektyw i zaczynamy szaleć jeszcze bardziej x3

 Skiper ma się dobrze, jest początek jego (i mojej) ukochanej pory roku, możemy ciapać śniegiem i nie da się ukryć, że rude wygląda pięknie wśród tej wszechogarniającej bieli.

 Dość dawno nie robiliśmy nic na poważnie i prawdę mówiąc odzwyczaiłam się już od pracy z nim. Zaczynając więc krótką radosną sesję byłam bardzo zaskoczona, że on tak za tą pracą tęsknił. Zapierające dech w piersiach jest też to, że rozumiemy się bez słów, że mamy tak wspaniałą więź. Mimo, że na początku naszej wspólnej podróży popełniłam wiele błędów mimo, że teraz w życiu nie zachowałabym się tak samo. Myślałam, że błędy z przeszłości będą nad nami ciążyć w znacznie większym stopniu i tu znów pojawia się filozofia, którą przecież pragnę i staram się iść. Ważne jest tu i teraz, to co robię, myślę i czuję w tym momencie, bo jeśli ja czerpię ogromną radość z odczuwania naszej niezwykłej więzi i pracy z rudym, to on też to czuje i daje mi jeszcze więcej swojego małego kochanego rudego serduszka.

Na koniec zimowy akcent z dzisiaj ;)

DEBIUTOWO !

Parę dni temu wybraliśmy się na nasze pierwsze zawody Agility, po ponad 6 miesiącach bez praktycznie żadnego treningu w tym kierunku i z mnóstwem niedopracowanych rzeczy..


Po wielu godzinach jechania dojechaliśmy na miejsce prawdopodobnie jako pierwsi. Chwila porannej toalety w wodzie źródlanej, zmoczenie rudego i lecimy na teren zawodów. Rozkładamy się, czekamy na znajomych i razem zapoznajemy się z torem Jumpingowym, który był dla mnie trudniejszy od Agility no ale cóż. Zbliża się nasza kolej, ja oczywiście z nerwów ledwo przytomna i prawie mdlejąca. Mądre rude pieski wiedzą, że z zdenerwowaną pańcią nie jest już tak fajnie więc po co denerwować ją jeszcze bardziej ? Lepiej zrobić to czego nie robimy nigdy i uciec do niefajnego szczeniaczka (bo szczeniaczków nie lubimy, przecież to dzieciarnia jest !) ale czego się nie robi żeby rozśmieszyć pańcie : D. Pańcia na początku rozbawiona nie była, ale w sumie wyszło jej to na dobre i pojęła, że to przecież tylko zabawa, więc było bardzo fajnie ! Nie przejmowaliśmy się drugim DISem za Agilitowy przebieg i poprawiliśmy błędy. Nadszedł czas na Tuneliade, w której należałoby pokazać klasę. Podeszliśmy do sprawy poważnie, lecz bez zbytniego ciśnienia, wiedziałam, że młode da z siebie wszystko i starałam się dać jak najwięcej również z siebie. Pobiegliśmy i... jakimś cudem skończyliśmy bezbłędnie. O mały włos, byłam przecież taka szczęśliwa przed ostatnim tunelem, że przypomniałam sobie o nim dopiero widząc go przed sobą i zręcznie w ostatniej chwili wprowadziłam młodego. Ahh udało się ! W samej Tuneliadzie zajęliśmy 12 miejsce na 37 psów i myślę, że to dobrze rokuje na przyszłość. Wiem jakie popełniłam błędy, co mogłoby być zrobione lepiej i dzielnie przeglądam nagranie 1000 razy by wszystko wyłapać. Tak więc powoli wkraczamy na drogę rudego wojownika !

W następnym poście możecie się spodziewać frisbującego rudego z sesji autorstwa Natalii Śliwińskiej !

Skiperowo - Daściakowy spacer

W ubiegły weekend gościliśmy pewnie znaną wam Dasty wraz z jej panią Sarą. Było dużo czasu na pogadanie o dylematach szkoleniowych i na dzielenie się pozytywną energią. Powoli zaczyna do mnie docierać, że traktuję rude bardzo z góry.Myślę o nim chyba jak o pastuchu, którym przecież nie jest. No i nie doceniam, wiecznie nie doceniam mojego małego rudego stwora. Dobrze, że zdałam sobie z tego sprawę teraz, bo jeszcze zaczęłabym od nowa psucie psa. Poza tym, kto w rude uwierzy jeśli ja nie będę w niego wierzyć ? No nikt i muszę o tym cały czas pamiętać. Naładować się przed treningiem pozytywną energią i cały czas ładować ją w psa. Od ponad 2 tyg. wcinamy BARF i muszę stwierdzić, że wrócił dawny odważny chojrakowaty i dość twardy pies. Jestem bardzo zadowolona ze zmian w odżywianiu małego :3

W następnym poście zobaczycie latające rude ;>
Uaktualniłam również pozostałe działy, więc możecie już na nie śmiało zaglądać x3

Coś lepszego, coś gorszego..

Jak zwykle udało mi się zapuścić bloga.. Wracając do głównego tematu, RUDE zostało w końcu obdarowane nowymi deklami i bardzo fajnie nam się na nich pracuje. W końcu przyzwoicie opanowaliśmy flipy i overy, teraz czas wziąć się za vaulty i reversy. Wniosek z tego taki, że w końcu idę z tym psem do przodu, nie muszę cofać się i naprawiać tego co popsułam. W końcu doprowadziłam się do ogarnięcia szkoleniowego, wystarczającego, by nieustannie nie psuć psa i do tego IDZIEMY NAPRZÓD ! Zrobiłam wczoraj rudemu śliczną szarpako-smycz i dalej nie mogę się nią nazachwycać : D. Tyle z ogólnych nowości, nowości sportowe w dziale "Rude w robocie".

pozdrawiam Pati